WITAJ na stronie

Międzynarodowego Pleneru Ikonograficznego "ELEOS"

Greckie έλεος (eleos) –  to litość, miłosierdzie i zmiłowanie się. Przyjęliśmy taką nazwę, ponieważ u podstaw nasz plener ma właśnie czyny miłosierdzia.

Plener zrodził się jako pomysł upamiętnienia pierwszej rocznicy wydarzeń na kijowskim Majdanie i Rewolucji Godności w Ukrainie. Miał on być podziękowaniem za okazywane sobie w tym czasie wzajemnie miłosierdzie, przez różne państwa i narodowości,  kościoły i wyznania, a także przez zaangażowanych, pojedynczych, zwykłych ludzi. Pierwsze spotkanie okazało się tak owocne, że ideę postanowiliśmy rozwijać i kontynuować, organizując  kolejne wydarzenia. 

Idea pleneru

Myśląc o tym,  czym miałoby być takie spotkanie, jakie miałoby wydać owoce i czemu służyć, doszliśmy do wniosku, że plener powinien nadal dotykać tematów związanych z Miłosierdziem, jak wskazuje jego nazwa. Miłosierdzie jest dla nas bardzo ważne. Widocznie tak jest, że uświadamiamy sobie jak bardzo jest konieczne  dopiero wtedy, kiedy tęsknimy za jego doświadczeniem. Życie  stawia nas w sytuacjach, w których  Miłosierdzie jest  bardzo potrzebne. Jednym – aby je doświadczyć, drugim – aby je okazać.  Zasadniczą ideą pleneru ma być więc odkrywanie, doświadczanie oraz okazywanie miłosierdzia.

Przewodnik

Nie ma na świecie lepszego przewodnika po historii okazywanego przez Boga Miłosierdzia, jak Biblia. Księga ta, jest doskonałym podręcznikiem odkrywania i poznawania czym jest Miłosierdzie. Co więcej, słowa tej wyjątkowej Księgi mają moc samego Miłosierdzia, która potrafi dotknąć i sprawić, że  możemy Miłosierdzia doświadczyć.  Dlatego zadaniem uczestników pleneru jest sięganie do Biblii jak do pierwowzoru, najważniejszej inspiracji, podstawowego podręcznika…

Ikona

Celem ikony jako dzieła artystycznego ma być dążenie do tego, by opisać Biblię i zawarte w niej objawienie kolorem, kształtem, graficznym znakiem. Przekazać w zrozumiały sposób prawdę, nauczanie, a nadto przyciągnąć do Boga, uświadamiać Jego obecność. Od wieków ikonografowie uznają, że to co malują na ikonie, to zapisana kolorami i obrazami, podobnie jak pismem, Biblia i teologia. Dlatego też, celem uczestników pleneru jest przemyślenie na nowo obrazów,  inspirując się tekstami Biblii, Żywotów Świętych, Traktatów Teologicznych, a także odpowiedź na współczesne nurty i potrzeby artystyczne, współczesny przekaz.

Wspólnota

„Nikt nie jest samotną wyspą”.  Trudno jest odkrywać miłosierdzie w samotności, izolacji. Jeszcze trudniej wtedy nie pobłądzić. Dlatego uczestnicy w czasie pleneru tworzą wspólnotę. Pracują razem, choć każdy nad swoim dziełem indywidualnie. Obecność drugiego człowieka daje okazję do wymiany doświadczeń, rozmów,  nauki, dzielenia się, twórczych sporów… We wspólnej modlitwie uczestnicy zapraszają do swojej pracy Boga, który obiecał swoją obecność tam, gdzie dwóch albo trzech zgromadzonych jest w Jego Imię . Obiecał też wysłuchać dwóch, którzy razem, zgodnie o coś prosić będą. Dlatego czas pleneru to czas wspólnoty, bez względu na wyznanie.

Wzajemne doświadczenie i

okazywanie miłosierdzia

By nie pozostać tylko przy teoretycznym rozważaniu miłosierdzia, a doświadczać go i uczyć się, tematy pleneru wiążą się z aktualną sytuacją na świecie. Samo spotkanie ma też dawać szansę, by tych problemów dotknąć, zatrzymać się nad nimi, przemyśleć. Dlatego do uczestnictwa w plenerze zapraszani są  nie tylko doświadczeni artyści, mający już swój dorobek, warsztat. Chcemy zapraszać również artystów, których koleje życia zaprowadziły w różne miejsca, którzy borykają się z trudnościami, muszą pokonywać wiele przeszkód… Chodzi nam tu szczególnie o ludzi, którym przytrafiły się problemy takie jak alkoholizm, narkomania, uzależnienia seksualne, internetoholizm… Choroby takie  jak AIDS, nowotwór czy niepełnosprawność. Plener ma w ten sposób stać się spotkaniem, gdzie wartością jest człowiek! Gdzie silny pomaga słabszemu, odważny – nieśmiałemu, zdrowy – choremu. Gdzie człowiek doświadcza miłosierdzia i je okazuje.

Prace plenerowe

Powstałe w czasie spotkania prace, na początku tworzą tematyczną wystawę. Potem ich przeznaczenie jest różne. Jedne trafiają do szpitali, ośrodków leczenia uzależnień czy terapeutycznych. Niektóre prace można zakupić, a dochód ze sprzedaży jest przeznaczany na wydruk katalogu pleneru, utrzymanie wystaw, przygotowanie kolejnych plenerów, warsztatów… Zawsze jednak dbamy o to, by prace trafiały do godnych, dobrych miejsc, które jakoś korespondują z danym dziełem.

• nast.